هدف این پژوهش عبارت است از بررسی دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری کشور در زمینه گردشگری ورزشی در ایران. بدین منظور تعداد 24 مدیر و دست اندر کار ورزش از کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی کشور ایران که در امور مربوط با گردشگری ورزش فعالیت می کردند و مورد تایید سازمان های مذکور بودند و 16 مدیر از معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور که مورد تایید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی، و گردشگری کشور بودند نمونه و به صورت تمام شمار (N=n) انتخاب شدند. با توجه به ماهیت تحلیلی تحقیق حاضر، پرسش نامه محقق ساخته ای بر اساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت برای تعیین اهمیت عوامل موثر در زمینه گردشگری ورزشی در ایران، به تفکیک از دیدگاه نمونه های تحقیق طراحی و پس از روایی و پایایی سنجی بین آزمودنی های موردنظر توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات، با استفاده از بسته نرم افزار آماری SPSS، داده ها استخراج و از طریق آزمون آماری خی دو و کرامروی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد، بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری در خصوص عوامل سوق دهنده و جلب کننده رابطه معناداری وجود دارد، در حالی که در خصوص عوامل بازدارنده رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین، بین دیدگاه مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری که حداقل در یک رویداد ورزشی خارجی شرکت کرده بودند با مدیران و دست اندرکاران ورزش و مدیران گردشگری که در هیچ رویداد ورزشی خارجی ای شرکت نکرده بودند از نظر عوامل سوق دهنده، جلب کننده، و بازدارنده رابطه معناداری وجود داشت.

هدف این تحقیق، بررسی جاذبه های طبیعی موثر بر توسعه گردشگری ورزشی کشور از دیدگاه کارشناسان ورزشی و کارشناسان بخش گردشگری کشور بود. جامعه آماری تحقیق عبارتند از: .1کارشناسان بخش گردشگری سازمان گردشگری و میراث فرهنگی شاغل در تهران (37 نفر)، .2 کارشناسان آژانس های مسافرتی فعال در زمینه تورگردانی (60 نفر)، .3 کارشناسان ورزشی فدراسیون های کوهنوردی، قایقرانی، شنا، سوارکاری، دوچرخه سواری، تیراندازی، دو و میدانی، ورزش های همگانی، اسکی و گلف (30 نفر). پس از طراحی پرسشنامه و توزیع آن، 112 پرسشنامه تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش تحلیل عامل استفاده شد و این نتایج به دست آمد: در مجموع دیدگاه سه گروه کارشناسان درباره جاذبه های طبیعی ورزشی موثر بر توسعه گردشگری ورزشی نشان داد که «جاذبه های مربوط به دامنه نوردی و طبیعت گردی»، بار عاملی 0.79، «جاذبه های مربوط به ورزش های ساحلی، آبی و تابستانی» با بار عاملی 0.78، «جاذبه های مربوط به بیابانگردی و کویرنوردی» با بار عاملی 0.75 و «جاذبه های مربوط به شکار و صید» با بار عاملی 0.75، بیشترین اهمیت را در توسعه گردشگری ورزشی کشور دارند. یافته های این تحقیق نشان داد، در ایران جاذبه هایی که کمتر تحت تاثیر پدیده فصلی بودن قرار می گیرند و در نتیجه فصل گردشگری طولانی تری دارند و فعالیت های متنوع تری نیز در آنها انجام می گیرد، اهمیت بیشتری در توسعه گردشگری ورزشی کشور دارند.

در حال حاضر توریسم ورزشی تاثیرات عمیقی بر اقتصاد کشورها گذاشته است و همین امر باعث گردیده است که این بخش از صنعت گردشگری مورد توجه زیادی قرار بگیرد. هدف تحقیق حاضر بررسی مدل معادلات ساختاری تاثیر بازاریابی گردشگری ورزشی بر اقتصاد گردشگری ورزشی استان گیلان: نقش میانجی امنیت بود. جامعه آماری این پژوهش را خبرگان مطلع به امور گردشگری ورزشی استان گیلان به تعداد 240 نفر به صورت تمام شمار در نظر گرفته شدند، که درنهایت بعد از جمع آوری پرسشنامه ها تعداد 217 پرسشنامه عاری از هرگونه خطا و مخدوشیت مورد تجریه و تحلیل آماری قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از از پرسشنامه اثر اقتصادی گردشگری جاوید و همکاران (1394)، پرسشنامه محقق ساخته امنیت برگرفته از پرسشنامه مویدفر و همکاران (1393) و پرسشنامه بازاریابی گردشگری برگرفته از پرسشنامه امین بیدختی و نظری (1388) استفاده گردید. برای تحلیل داده­های تحقیق از مدل معادلات ساختاری و نرم­افزار PLS2 استفاده شد. نتایج نشان داد که بازاریابی گردشگری ورزشی تاثیر مستقیم بر آثار اقتصادی حاصل از گردشگری ورزشی و امنیت گردشگری دارد، همچنین امنیت بر آثار اقتصادی حاصل از گردشگری تاثیر مستقیم دارد. در نتیجه پیشنهاد می شود با ثبت تصویرها و تصورات گردشگران در سطح فضای مجازی، صفحات رسمی فدارسیون ها و آژانس های گردشگری، در ارتباط با برگزاری مطلوب رویدادهای ورزشی و برقراری امنیت در سطح جامعه و همچنین نمایان سازی جاذبه های گردشگری-ورزشی، حضور گردشگران در رویدادهای آتی تضمین شود.